مورد علاقه ها 0

برای درمان پسوریازیس چه گیاهانی مناسب اند؟

درمان پسوریازیس

پسوریازیس چیست؟

حدود ۲۰ سال قبل، دچار ضایعاتی پوستی شدم که یک متخصص «بیماری های پوست» آن را لیکن پلان، نوعی بیماری پسوریازیس، تشخیص داد. لکه های فَلسی نسبتا متقارن خارش داری روی هر دو ساق پایم پیدا شد، و بعد لکه های کوچک تر مشابهی روی دست هایم.
اگرچه پزشک خیلی سریع بیماری را تشخیص داد، ولی نمی دانست چه چیزی باعث بروز بیماری پسوریازیس شده یا چگونه آن را درمان کند. من باید درمان استاندارد و طبیعی پسوریازیس، یعنی نور خورشید، را امتحان می کردم، ولی فصل زمستان بود و آفتاب کم. من پوست را با شدت زیاد می خاراندم.
بعد چیز مضحکی روی داد. وقتی به سفر مناطق گرمسیری اکوادور رفتم، پسوریازیس هم از بین رفت. حالا متوجه شدم که پزشک هم اشتباه کرده بود. من پسوریازیس نداشتم، فقط پوستم خشک بود. ما خانه مان را با رادیاتورهای آب داغ گرم می کردیم. و اینها گرمای خشک تولید کرده و پوست مرا هم چنان خشک کرده بودند که علائم پوستی خود را نشان دادند. هر سال، یکی دو هفته پس از اولین سرما، وقتی هوای خانه را با رادیاتور گرم می کنیم، پوست بدن من هم خشک، خارش دار، و پوسته پوسته می شود. برای من، بهترین درمان سفر به مناطق مرطوب است، که این هم یکی از دلایل علاقه ام به جنگل های آمازون است. ولی این عارضه پوستی باعث توجه من به بیماری پسوریازیسگردید.
همچنین اولین درس را به من داد: پزشکان همه چیز را درباره پسوریازیس نمی دانند، و گاهی هم در تشخیص آن اشتباه می کنند. این هم نکته خوبی بود برای جستجوی رویکردهای گیاهی قبل از شروع به درمان دارویی است.

ناسازگاری پوست

پسوریازیس ایجاد لکه های قرمز فلسی در اندازه های مختلف، معمولا روی پوست سر، کمر، آرنج، زانو، و قوزک ها می کند. روی ناخن های دست و پا، باعث بروز نقاط فرو رفته و تغییر رنگ به قهوه ای فام می گردد، و گاهی باعث می شود ناخن برگردد و بشکند.
به طور معمول دانه های پوستی نخست در دوران نوجوانی و جوانی پیدا می شوند و ممکن است تا پایان عمر، با شدت و ضعف و اغلب بدون دلیل ، همراه انسان باشد. پسوریازیس جای زخمی از خود نمی گذارد و معمولا فقط وقتی در نواحی پرچروک باشد خارش دارد. در موارد شدید، ممکن است ایجاد پوسته، ترک، و تاول هایی روی کف دست و پا کند. همچنین ممکن است باعث دانه های پوستی در ناحیه تناسلی، ریختن پوسته های مرده، و حتی (گرچه به ندرت) التهاب مهره های پشت و مفاصل بزرگ شود.
پسوریازیس حدود ۲ تا ۴ درصد مردم را گرفتار می کند. این بیماری یکی از اسرار دنیای پزشکی است. در اثر عفونت یا واکنش آلرژیایی به وجود نمی آید، و ظاهرا هم ناشی از تنش های عصبی، یا کمبودهای تغذیه و ویتامین و کانی ها هم نیست. شاید یک بیماری خود ایمنی باشد، یعنی دستگاه ایمنی به خود بدن حمله ور می شود. پسوریازیس مسری هم نیست.
همچنین می دانیم پسوریازیس ارثی نیست، گرچه به دلایل نامعلوم گاهی در چند عضو یک خانواده بروز می کند. بیماری، مالش، کبودی، و تغییرات هیجانی آن را بدتر می کند.
پسوریازیس تا حدی در رشد طبیعی سلول های پوست و جایگزینی سلول های آن ایجاد اختلال می کند. به طور طبیعی، سلول های بدن تقریبا هر ۲۸ روز یک بار عوض می شوند. پسوریازیس این فرایند را بین پنج تا ده برابر سیر طبیعی سرعت می بخشد، که باعث بروز لکه های فلسی می شود.
همان طور که گفتم، نور خورشید اغلب به «برطرف شدن این لکه ها» کمک می کند. بسیاری از ما امروزه از گرفتن حمام آفتاب دوری می کنیم، چون می دانیم قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید احتمال خطر ابتلا به سرطان بدخیم پوست را افزایش می دهد. ولی برای افراد مبتلا به پسوریازیس، منافع نور خورشید به خطرات آن ترجیح دارد. وقتی هوا و فصل امکان گرفتن حمام آفتاب نمی دهد، لامپ های آفتابی جایگزین خوبی برای آن است در موارد خفیف، پزشک ممکن است کرم بدون نسخه 5/0 درصد هیدروکورتیزون یا قوی تر از آن را تجویز کند. جدیدترین درمان پسوریازیس به نام PUVA ترکیبی از قرار گرفتن در معرض نور مخصوص فرابنفش و خوردن ترکیباتی به نام پسورالن است. پسورالن ها در گیاهان و برخی داروهای خاص وجود دارند. چون این روش درمانی ممکن است عوارض جانبی شدیدی داشته باشد، فقط با تجویز و زیر نظر پزشک متخصص باید انجام گیرد.

داروهای گیاهی برای درمان پسوریازیس

خوشبختانه، گیاهانی هستند که گاهی می توانند بهبود قابل توجه پسوریازیس را به ارمغان آورند. 

گیاه خلال دندان


گیاه خلال دندان:

روش جدید PUVA در واقع قدمتی هزارساله دارد. مصریان باستان و سرخپوستان آمریکا گیاهان دارای پسورالن را روی لکه های پوستی قرمز بدن (احتمالا پسوریازیس) می مالیدند و در آفتاب می نشستند.
گیاه خلال دندان مقادیر زیادی پسورالن (به صورت متوکسی پسورالن) دارد، پس اعتبار آن برای درمان پسوریازیس منطقی به نظر می رسد. آخرین مطالعات بر روی روش تأثیر پسورالن در درمان متمرکز شده است. این ترکیبات از تقسیم سلولی جلوگیری می کنند، و به این ترتیب مانع تقسیم زودهنگام سلول های پوستی و ایجاد لکه های پسوریازیس می گردند. اگر به گیاه تازه خلال دندان دسترسی دارید، می توانید این روش باستانی درمان را امتحان کنید. البته باید مراقب باشید، اگر احساس کردید درمان، پوستتان را تحریک کرده است، آن را ادامه ندهید. (مقادیر زیاد پسورالن ها می توانند سرطان زا شوند.) 


فلفل قرمز:

با خواندن مقاله ای در مجله پیشگیری، یک درمان گیاهی دیگر پیدا کردم که به نظر می رسد هم برای خشکی پوست مفید است و هم برای پسوریازیس: فلفل تند، مخصوصا یکی از کرم های دارای درصدی کاپسایسین. کاپسایسین ترکیبی است که به فلفل تندی می دهد. کرم های کاپسایسین دار مثل زوستریکس و کایزاسین-P به عنوان مسکن درد فروخته می شوند.
در یک مطالعه، ۹۸ فرد مبتلا به پسوریازیس کرم کاپسایسین مصرف کردند، و به ۹۹ نفر دیگر یک کرم بی اثر (دارونما) داده شد. هم قرمزی و هم پوسته شدن پوست در گروه کاپسایسین به طور چشمگیری کاهش یافت، گرچه کرم فلفل تند کمی سوزش و خارش ایجاد کرد.
اگر شما هم کرم کا پسایسین مصرف می کنید، پس از هر بار استفاده دست هایتان را خوب بشویید، چون تماس احتمالی آن با چشم بسیار تحریک کننده است. همچنین، اگر با استفاده از کرم، به جای تسکین احساس تحریک بیشتر پوست گردید، دیگر از آن به پوست نزنید.

سنبل ختایی و دیگر گیاهان دارای پسورالن:

بسیاری گیاهان پسورالن دارند. برای استفاده از نوع طبیعی درمان معمول پسوریازیس، گیاه با گیاهان دارای پسورالن بخورید، و مدتی را در افتاب بگذرانید تا پرتو فرابنفش به بدنتان برسد. گیاهان دارای پسورالن عبارتند از: سنبل ختایی، «هویج»، کرفس، مرکبات، و انجیر.
این هم درمانی جالب است که می توانید امتحان کنید: در یک بعدازظهر آفتابی لیوانی آبمیوه ضد پسوریازیس، مخلوطی از مرکبات (با کمی از پوست آنها)، یک هویج، و یک کرفس را در هم ریخته و بخورید. یا شاید مثل من افزودن هویج، کرفس، و «رازیانه» را به سوپ سبزیجات مورد علاقه تان ترجیح می دهید. فراموش نکنید که بلافاصله زیر آفتاب بروید تا پرتو فرابنفش کافی به بدنتان برسد، ولی مواظب باشید، چون مقادیر زیاد ترکیبات پسورالن می توانند سرطان زا شوند. و اگر احساس تحریک بیشتر پوست گردید، این روش درمانی را متوقف کنید.

آووکادو:

درمانگرهای سنتی مالیدن آووکادو خردکرده روی لکه های پسوریازیس را توصیه می کنند. این خنک کننده و آرام کننده است. من اگر دچار پسوریازیس شوم، تکه ای از پوست درونی آووکادو را با کمی از گوشتینه سبز چسبیده به آن گرفته و روی لکه ها می مالم.
شاه بلوط برزیلی: این دانه آجیلی دارای روغنی پر از ویتامین E و سلنیم است. مردم منطقة أمازون، این روغن را برای درمان بیماری های پوستی مصرف می کنند، و برخی «کرم های پوستی» موجود در بازار ویتامین E دارند.
جالب این که، من چند هفته هر شب این روغن را قبل از خواب با دقت تمام به خود می مالیدم، و این خارش را تسکین می داد. روغن شاه بلوط برزیلی را می توان از برخی فروشگاه های گیاهان دارویی و مواد بهداشتی تهیه کرد.

بابونه:

در اروپا فراورده های بابونه دار برای درمان پسوریازیس، اگزما، و خشکی پوست زیاد مصرف می شوند. پزشکان طبیعت درمانگر اروپایی هنوز معتقدند مصرف جلدی این گیاه مؤثرتر از داروهای تجویزی است. ترکیباتی به نام فلاوونوئیدها، که در بابونه زیاد هستند، اثر ضد التهابی قابل توجهی دارند. می توانید کرم های بابونه دار را از داروخانه ها و فروشگاه های مواد بهداشتی تهیه کنید.
اما اگر تب یونجه دارید، باید فراورده های بابونه دار را با احتیاط مصرف کنید. بابونه از اعضای خانواده پیر بهار است، و در برخی افراد می تواند باعث بروز واکنش های آلرژیایی شود. اولین بار که از آن استفاده می کنید مراقب این واکنش ها باشید. و در صورت بروز آنها، درمان را ادامه ندهید.

کتان:

چندین روغن گیاهی از نظر شیمیایی شبیه به روغن ماهی هستند، که سابقه ای طولانی در درمان پسوریازیس دارد. روغن دانه کتان (بَزرَک) حاوی ترکیبات مفیدی به نام اسید ایکوسا پنتانویک و اسید آلفالینولنیک است.

تخم کتان

من گزارش های تحقیقی را دیده ام که ۱۰ تا ۱۲گرم پنج تا شش قاشق مرباخوری این اسیدها می توانند پسوریازیس را درمان کنند، مجبور نیستید این مقدار روغن کتان را یک جا بخورید، ولی از آنجا که من معتقدم هر ذره آن هم مفید است، کمی روغن کتان را به سالاد اضافه کنید. روغن کتان کالری زیاد دارد، و اگر می خواهید این روش درمانی را به کار گیرید، مواظب تعادل کالری در رژیم غذایی خود باشید.

شیرین بیان:

طبیعت درمانگرها می گویند مصرف جلدی شیرین بیان به اندازه یا حتی بهتر از کرم های هیدروکورتیزون در درمان پسوریازیس مؤثر است. آنها می گویند که ترکیب اسید گلیسیرتنیک موجود در شیرین بیان همانند هیدروکورتیزون در درمان پسوریازیس، اگزما، و التهاب های آلرژیایی پوست مؤثر است. دانشمندان دیگر هم نشان داده اند که هیدروکورتیزون اگر همراه با اسید گلیسیرتنیک مصرف شود مؤثرتر خواهد بود.
اگر دوست دارید این روش را امتحان کنید، عصاره شیرین بیان را از فروشگاه های گیاهان دارویی تهیه کرده و با یک تکه پنبه یا پارچه تمیز مستقیما روی نواحی گرفتار پوست بمالید.

جو دوسر:

بلغور جو دوسر از درمان های سنتی خارش است. برخی گیاه درمانگرها استفاده از ضماد یا حمام بلغور جو دو سر را برای درمان پسوریازیس توصیه می کنند.
می توانید چند مشت بلغور جو دوسر را در وان آب گرم بریزید و در آن دراز بکشید. با کمی از آن را در پارچه ای نخی نازک ریخته و آن را برای جلوگیری از خشک شدن خوب بپیچید و روی ناحیه گرفتار بگذارید. من این روش را برای تسکین خارش آبله مرغان نوه ام انجام دادم و اطلاع دست اولی از تأثیر آن در تسکین خارش دارم.

ماهونیا:

همه انواع مواد شیمیایی ضد پسوریازیس موجود در ماهونیا ضدا کسایش های قوی هستند. این بدان معنی است که ماهونیا می تواند مولکول های بسیار واکنش گر بنیان های آزاد را که تخریب کننده سلول ها هستند و در بیماری های التهابی مثل پسوریازیس نقش دارند خنثی کند. این مواد در زرشک، گلدن سیل، و پلوروت هم هستند.
در یک مطالعه، محققان نشان دادند که ترکیبات موجود در این گیاهان – آلکالوئیدهای ماهونيا - تکثیر سلول های خاص پوست را کند می کنند. من اگر گرفتار پسوریازیس شوم، پوست زرد هر یک از این گیاهان را امتحان می کردم. این ها را می توان به صورت چای یا تنتور یا کپسول مصرف کرد.

خرفه


خرفه:


دکتر اندرو ویل، استاد دانشگاه آریزونا و نویسنده کتاب سلامت طبیعی، داروی طبیعی، مصرف چند ماده مغذی، از جمله «ویتامین های C ، A و E»، و نیز کانی سلنیم و اسید آلفا لینولنیک را برای درمان پسوریازیس مفید می داند. در بانک اطلاعاتی من، خرفه غنی ترین منبع گیاهی ویتامین های C ، A و E است. اگر به گیاه تازه دسترسی دارید، می توانید آن را مثل اسفناج بخارپز کرده و بخورید یا ساقه های جوان آن را در سالاد بریزید.



شاه تره:

این گیاه اسید فوماریک دارد که ترکیبی ظاهر مؤثر در درمان پسوریازیس است. یک چای غلیظ با شاه تره درست کرده و با تکه ای پنبه یا پارچه تمیز آن را مستقیما روی ناحیه گرفتار بماليد.

اسطوخودوس:

عطردرمانگرها مصرف جلدی روغن اسانس اسطوخودوس، و سپس کرم روغن بادام را پیشنهاد می کنند. من از این پیشنهاد تعجب نمی کنم، چون آنها اسطوخودوس را برای همه گرفتاری های پوستی، از جمله پسوریازیس، مصرف می کنند. این روش ارزش امتحان کردن دارد. ولی روغن اسانس را نخورید، چون حتی مقادیر کم آن می تواند سمی باشد.

خار مریم:

گیاه خار مریم ترکیب مؤثری به نام سیلیمارین دارد که مفید بودن آن در درمان پسوریازیس بارها گزارش شده است. در واقع، دانه خار مریم لااقل هشت ترکیب ضدالتهابی دارد که می توانند روی پوست هم مؤثر باشند. این گیاه را می توان به صورت چای، تنتور، یا کپسول مصرف کرد. 
 
مشاوره رایگان طب سنتی

مشاوره رایگان

جهت مشاوره رایگان شماره تلفن همراه خود را ثبت نمایید.


7681
2
 
10
دیدگاه ها