تاثیر پیری و سالمندی بر رابطه جنسی|سالمندان حس جنسی دارند؟

رابطه جنسی در پیری

سن، سال و سالمندی چه تأثیری بر روی عملکرد رابطه جنسی دارد؟

پاسخ براساس مطالعه و برآورد انجمن بازنشستگان آمریکا (AARP) در حال حاضر در آمریکا ۳۳ میلیون نفر وجود دارند که بالای ۶۵ سال سن دارد و براساس پیش بینی این انجمن تعداد افراد سالخورده در ایالات متحده تا سال ۲۰۳۰ میلادی تقریباً به یک پنجم جمعیت ایالات متحده میرسد به زبان ساده تر در این مقطع زمانی از هر پنج شهروند آمریکایی یک نفر بالای ۶۵ سال سن خواهد داشت. کشور ایران نیز در صورت بالاتر بودن میزان مرگ و میر نسبت به تولد همین سرنوشت را خواهد داشت و مسیر پیش رو نیز همین مورد را نشان می دهد.
واقعیت این است که اگرچه این مرکز انجمن سالخوردگان آمریکا و مرکز پیشگیری و درمان عوارض مرتبط با سالخوردگی تدابیر لازمه جهت مقابله با مشکلات و عوارض پیری را اتخاذ کرده است با این همه به نظر می رسد که مراکز و سازمان های مسئولی از این دست تاکنون دغدغه لازمه را در رابطه با کارکردهای جنسی سالمندان از خود نشان نداده اند و این انتقاد به این مراکز وارد است. واقعیت این است که اگرچه در مقطع زمانی سالمندی رفتار و میل جنسی فرد مسن تغییر می کند با این همه آنچه که تردیدناپذیر است اینکه میل به نزدیکی عاطفی و فیزیکی این اشخاص به هیچ وجه خدشه دار نمی شود. این در حالی است که در این مقطع سنی فرد احتمالاً درگیر مشکلات و عوارضی چون فشار خون بالا، دیابت، نارسایی های استخوانی، بیماری سرطان و به طور کلی بیماری های رایج در دوره سالمندی است.

همانطور که گفته شد اگرچه سالمندی قدرت مانور و انعطاف فرد در رابطه جنسی را دشوار می سازد با این همه این موانع نمی تواند جلوی نزدیکی خواهی فرد را بگیرد چون با قدری خلاقیت و ذهن مشغولی فرد به راحتی می تواند بر این موانع ارتباطی غلبه کند. برای مثال برای اینکه فرد از وضعیت مقاربتی راحتی برخوردار باشد می تواند دست نیازش را به سوی بالش دراز کرده و این وسایل کمکی و راحتی بخش را به گونه ای بچیند تا بدین واسطه حرکات مقاربتی برایش ناراحت کننده نباشد. همینطور فرد می تواند در رابطه با این عمل پیشاپیش برنامه ریزی کند.

از طرف دیگر همانطور که گفته شد اگرچه در این مقطع سنی فرد جهت درمان عوارض جسمانی خود متوسل به انواع و اقسام دارو درمانی می شود و دارو درمانی نیز بر روی عملکرد نعوظی کیفیت میل و برانگیختگی جنسی زن و مرد اثر منفی می گذارد با این همه خبر مسرت بخش در این رابطه این است که خوشبختانه به سادگی میتوان تداخلات دارویی را مهار کرد. مشروط بر آنکه فرد دردمند نسبت به این مشکلات ذهن مشغول بوده و نارسایی های جنسی خود را به اطلاع پزشکان و درمانگران برساند تا بدین وسیله در نهایت به درمانگری حرفه ای ارجاع داده شود. چون رضایت جنسی پویایی روانی و مادی و جسمانی فرد را به همراه دارد. نکته دیگر قابل توجه در این رابطه حکایت از این دارد که کارکرد و کیفیت جنسی اشخاص میانه سال و سالمند کاملاً همخوان با پیشینیه جنسی شان است. بدین معنی که اکثر زنانی که در دوره جوانی نسبت به عملکرد جنسی شان ابراز رضایت می کنند این رضایت نسبی در دوره سالمندی نیز بدون تغییر بنیادی نمود دارد و این مسئله در مورد زنان مشکل زده نیز صدق می کند.

در این راستا تفکر درباره نتایج حاصله از مطالعه انجام شده در رابطه با رفتارهای جنسی سالمندان (۷۴۶۵) که در نشریه معتبر مامایی و مسایل مرتبط با زنان در سال ۲۰۰۷ انتشار یافت روشنگر بوده و آن اینکه بر اساس این مطالعه نه تنها اکثر سالمندان تحت مطالعه نگرش مثبتی نسبت به عمل جنسی داشتند بلکه یک سوم این پرسش شوندگان مدعی بودند که در طی هفته یک بار به این عمل مبادرت می ورزند با این همه این اشخاص منکر مشکلات ارتباطی گوناگون نیز نبودند به هر شکل چنانچه به مطالعاتی از این دست استناد کنیم باید به نیازهای جنسی سالمندان نیز پاسخ دهیم چون امروزه حتی جوانان نیز بیش از دو سه بار در طی هفته تن به عمل نزدیکی نمی دهند.

تاثیر نارسایی های قلبی و عروقی در پیری بر روی روابط جنسی و زناشویی

پاسخ واقعیت این است که نه تنها زنان نیز مثل مردان از عوارض سکته قلبی رنج می برند، بلکه بررسی های انجام شده حکایت از این دارد که مهمترین عامل مرگ و میر در بین زنان عوارض قلبی و عروقی است. این در حالی است که اکثر زنانی که مبتلا به مشکلات قلبی هستند تا سنین پیری نیز به عمل نزدیکی ادامه می دهند و این در حالی است که عوارض قلبی می تواند برای این عمل خطرناک باشد.
براساس برآورد انجمن سکته ایالات متحده در حال حاضر در این کشور تقریباً ۵ میلیون قربانی سکته زندگی می کند که از هر پنج نفر، قربانی یک نفر به شدت درگیر اثرات سوء این بیماری بر روی کارکردهای جنسی است. بنابراین جهت غلبه بر این مشکل این قربانیان در رابطه با تجربه کردن عمل نزدیکی باید دست نیازشان را به سوی قوه خلاقه و ابتکارشان دراز کنند بدین معنی که نه تنها پیشاپیش باید برای این عمل برنامه ریزی کنند بلکه در عین حال این عمل را در شرایطی انجام دهند که در این مقطع زمانی سرحال تر و چالاکتر هستند. همینطور جهت غلبه بر مشکلات حرکتی نیز می توان از بالش استفاده کرد.

نکته دیگر قابل توجه در این رابطه این است که در این شرایط خاص نزدیکی باید لذت محور باشد نه حرکات محور. مقاربت به هر شکل از آنجا که عوارضی چون فشار خون بالا، دیابت و چاقی می تواند عملکرد فرد را تحت تأثیر قرار دهد پیشاپیش این موضوع را با درمانگرتان در میان بگذارید.

تاثیر قند و دیابت بر روی رابطه جنسی فرد

آنچه که تردید ناپذیر است این است که بیماری دیابت عدم تعادل قند بدن به طور آشکاری کارکردهای جنسی زن و مرد را به طور منفی تحت تأثیر قرار داده و ابعاد و دامنه این تأثیرات منفی تابع شدت بیماری و سن و سال فرد است. روشن است که عدم کنترل این بیماری می تواند برای کارکردهای جنسی فرد مخرب تر باشد. لازم به ذکر است که بازتاب اصلی بیماری دیابت در قربانیان کاهش آشکار میل جنسی است.
نکته دیگری که باید بدان توجه داشت این است که دیابت افسار گسیخته و کنترل نشده در زنان سبب می شود که این زنان درگیر عفونت مخمری عود کننده در واژن شوند که این مسئله می تواند این دسته از زنان را درگیر اختلال مقاربت دردناک سازد. روشن است که نزدیکی دردناک به طور خودکار از میل نمایی جنسی فرد می کاهد. مطلب دیگر قابل توجه این است که در برخی از مواقع نارسایی ارتباطی زن ناشی از دارو درمانی دیابت می شود که در این حالت فرد باید با صلاحدید متخصص از داروهایی استفاده کند که بر روی کارکردهای جنسی فرد اثر منفی بر جای نمی گذارد.

از طرف دیگر قطع نظر از اثرات مستقیم این عارضه بر روی کارکردهای مختلف جنسی این بیماری به طور غیر مستقیم نیز در برابر لذت و رضایت جنسی زن و شوهر سنگ اندازی می کند که از جمله آن ها میتوان به خستگی و فرسودگی حاصله از کنترل مداوم بیماری قند، احساس گناه، چاقی بازتابی و خشم معطوف به طرف مقابل (بیمار) و غیره اشاره کرد. با این وجود اگر فرد بتواند سطح گلوکز خون را در دامنه طبیعی نگه دارد بدین وسیله به سادگی می تواند پویایی جسمی و جنسی خود را تقویت کند.