مورد علاقه ها 0

موارد بیشتر

درخواست مشاوره

زنان و زایمان

مراحل تخمک گذاری و چگونگی باردار شدن و تولید مثل در زنان

دستگاه تولید مثل زنان

شناخت کامل دستگاه تولید مثل در زنان

دستگاه تولید مثل زنان شامل اندام های تناسلی داخلی و خارجی است. گاهی اوقات، پستان ها به عنوان بخشی از دستگاه تولید مثل در نظر گرفته می شوند. منتها بخش های دیگر بدن نیز روی رشد و عملکرد دستگاه تولید مثل تأثیر می گذارند. این بخش ها شامل هیپوتالاموس (ناحیه ای در مغز)، غده هیپوفیز (که مستقیماً زیر هیپوتالاموس قرار گرفته) و غدد فوق کلیوی که روی کلیه ها قرار گرفته اند می باشند. هیپوتالاموس ارتباط متقابل بین اندام های تناسلی، غده هیپوفیز و غدد فوق کلیوی را هماهنگ می کند. هورمون ها پیام رسان های شیمیایی هستند که فعالیت ها را در بدن کنترل و هماهنگ می کنند. هیپوتالاموس هورمون آزادکننده گنادوتروپین را تولید می کند که این هورمون غده هیپوفیز را تحریک می کند تا هورمون جسم زرد (LH) و هورمون محرکه فولیکل(FSH) را تولید کند. این هورمون ها تخمدان ها را تحریک به ترشح کردن هورمون های جنسی ماده یعنی استروژن و پروژسترون و مقداری هم هورمون های جنس نر (یا) آندروژن(ها) می کنند. هورمون های جنس نر باعث تحریک رشد مو در ناحیه شرمگاهی و زیر بغل در هنگام بلوغ و تقویت توده عضلانی در دختران علاوه بر پسران می شوند. پس از تولد، هیپوتالاموس علایمی را به غده هیپوفیز ارسال می کند تا هورمون پرولاکتین را تولید کند. پرولاکتین هورمونی است که تولید شیر را تحریک می کند. غدد فوق کلیوی مقادیر کوچکی از هورمون های جنس نر و ماده را تولید می کنند.

اندام تناسلی زنان

اندام های تناسلی خارجی در زنان

اندام های تناسلی خارجی شامل ناحیه شرمگاهی، لب بزرگ، لب کوچک، غدد بارتولن و کلیتوریس است. ناحیه ای که در برگیرندۀ این اندام ها است، فرج یا آلت تناسلی نامیده می شود. اندام های تناسلی خارجی سه وظیفه اصلی دارند. قادر ساختن اسپرم برای ورود به بدن، محافظت کردن اندام های تناسلی خارجی از میکرب های آلوده کننده و ایجاد کردن لذت جنسی.

ناحیه شرمگاهی

ناحیه شرمگاهی یک بافت گرد بالا آمده از چربی است که روی استخوان شرمگاهی لگن را می پوشاند. در هنگام بلوغ این ناحیه با مو پوشیده می شود و ناحیه شرمگاهی دارای غده هایی است که چربی ترشح می کنند که مواد فرمون (Pheromone) را آزاد می کنند و این مواد در جاذبه جنسی دخالت دارند.

لب بزرگ

لب بزرگ یک چین خوردگی گوشتی نسبتاً بزرگ از بافت است و اندام های تناسلی را در بر می گیرد و از آنها محافظت می کند. اینها از نظر مقایسه ای مشابه کیسه بیضه در مردان هستند. لب بزرگ دارای غدد تعریقی و چربی ساز است که ترشحاتی لغزنده را تولید می کنند. بعد از بلوغ روی لب بزرگ مو ظاهر می شود.

لب کوچک

لب کوچک می تواند خیلی کوچک بود و یا بالغ بر ۵ سانتی متر پهنا داشته باشد. لب کوچک درست در قسمت داخل لب بزرگ قرار گرفته و سوراخ های ورودی واژن و پیشابراه را در بر می گیرد. یک خونرسانی غنی از طریق عروق خونی به لب کوچک رنگ صورت می دهد. در طول تحریک جنسی این عروق خونی از خون انباشته شده و باعث متورم شدن لب کوچک شده و نسبت به تحریک حساس تر می شوند.

میاندوراه

ناحية بين سوراخ ورودی واژن و مقعد ناحیه میاندوراه نامیده می شود. طول این ناحیه بین ۲ تا ۵ سانتیمتر متغیر است. احتمال پاره شدن یک میاندوراه طولانی در هنگام زایمان خیلی کمتر است. لب بزرگ و میاندوراه با پوستی مثل پوست بقیۀ بدن پوشیده می شوند. پوست این ناحیه ضخیم خشک و گاهی اوقات پوسته پوسته است. بر عکس لب کوچک توسط یک غشای مخاطی پوشیده می شود که سطح آن توسط مایعات مترشحه از سلول های ویژه مرطوب نگه داشته می شود.

انواع پرده بکارت

پرده بکارت

سوراخ ورودی واژن بکارت نامیده می شود. سوراخ ورودی واژن راه و رود آلت تناسلی نر به هنگام آمیزش جنسی و خروج خون قاعدگی و ترشحات واژن و همچنین بچه می باشد. هنگامی که این قسمت تحریک شود غدد بارتولن که در کنار مجرای ورودی واژن قرار دارند مایعی غلیظ ترشح می کنند که موجب لغزندگی در هنگام آمیزش می شود. مجرای پیشابراه که ادرار را از مثانه به بیرون هدایت می کند در بالا و به موازات مجرای واژن قرار می گیرد.
در ابتدای این مجرا و درست در ابتدای ورودی واژن پرده بکارت که یک غشای مخاطی است قرار دارد. در افراد باکره پرده بکارت معمولاً دور سوراخ ورودی را مثل یک حلقه محکم می گیرد. اما ممکن است به طور کامل این سوراخ را بپوشاندو پرده بکارت به محافظت کردن از مجرای تناسلی کمک می کند اما برای سلامتی چیز مهمی نیست. این پرده ممکن است در اولین عمل آمیزش جنسی پاره شده و یا می تواند آن قدر نرم و قابل انعطاف باشد که هیچ پارگی در آن اتفاق نیفتد. پرده بکارت ممکن است هنگام ورزش کردن یا وارد کردن یک تامپون یا دیافراگم به داخل آن پاره شود. پاره شدن آن معمولاً مقدار کمی خونریزی دارد. در زنانی که عمل نزدیکی داشته اند ممکن است پرده بکارت اصلاً دیده نشود و یا به صورت تکه های زاید کوچکی به دور سوراخ ورودی واژن باشد.

کلیتوریس

کلیتوریس که بین لب های کوچک قرار گرفته یک برجستگی کوچکی است که معادل با آلت تناسلی نر باشد. کلیتوریس مثل آلت تناسلی مرد نسبت به تحریک جنسی خیلی حساس بوده و می تواند نعوظ پیدا کند. تحریک کردن کلیتوریس می تواند منجر به اوج لذت جنسی (ارگاسم) شود.

اندام تناسلی خانم ها

اندام های تناسلی داخلی در زنان

اندام های تناسلی داخلی یک مسیر عبور مجرای تناسلی را تشکیل می دهند. این مسیر شامل موارد زیر است:

واژن

(بخشی از کانال تولد) جایی که اسپرم در آن ریخته می شود و بچه می تواند از آن بیرون بیاید. واژن یک اندام باریک و عضلانی اما منعطف می باشد که در یک زن بالغ طولی در حدود ۱۰ تا 13 سانتمیتر دارد. واژن اندام های تناسلی خارجی را به رحم مرتبط می کند. واژن اندام اصلی زنان در عمل آمیزش جنسی است که آلت مرد درون آن قرار می گیرد. این مجرا راه عبور اسپرم و رسیدن آن به تخمک و نیز راه خروج خونریزی قاعدگی و یا خروج بچه می باشد. معمولاً هیچ فضایی داخل واژن وجود ندارد مگر اینکه واژن کشیده شده تا باز شود؛ برای مثال در خلال معاینه یا آمیزش جنسیآمیزش جنسی یک سوم پایینی واژن توسط ماهیچه هایی منعطف پوشیده می شود که دهانۀ سوراخ ورودی آن را کنترل می کنند. این ماهیچه ها در خلال آمیزش جنسی به صورت منظم منقبض شده و با تمرین به روش کگل می توانند تقویت شوند.
واژن توسط یک غشای مخاطی پوشیده می شود که این غشا به وسیله مایعاتی که از سلول های موجود در سطح آن تراوش می گردد و نیز به وسیله ترشحات غدد موجود در ناحیۀ دهانه رحم (بخش پایینی رحم) مرطوب نگه داشته می شود. این مایعات ممکن است به عنوان ترشحات واژن به بیرون راه یابند که چیزی طبیعی است. در خلال سال های باروری که یک زن دارد این پوشش واژن چین و تاخوردگی دارد. قبل از بلوغ و بعد از یائسگی چنانچه زن استروژن مصرف نکند این پوشش صاف است.

رحم

رحم که در آنجا یک رویان می تواند به یک جنین تبدیل شود. رحم اندامی با دیواره های ضخیم عضلانی و به شکل گلابی است که وسط لگن، پشت مثانه و جلوی راست روده قرار گرفته است رحم به وسیله چند رباط در موقعیت خودش محکم می شود. وظیفه اصلی رحم نگهداری جنین در حال رشد است. رحم شامل دهانۀ رحم (سرویکس) و بدنه اصلی (کورپوس) است.
دهانه رحم یعنی بخش پایینی تر رحم وارد بخش بالایی مجرای واژن می شود و ممکن است در هنگام معاینه پزشکی دیده شود دهانه رحم هم مثل واژن توسط یک غشای مخاطی پوشیده می شود اما غشای مخاطی دهانه رحم صاف است.

رحم زنان

از میان کانالی که در دهانه رحم وجود دارد اسپرم می تواند وارد و خون قاعدگی از آن خارج شود. این کانال باریک است. در هنگام زایمان این کانال باز می شود تا به بچه اجازه عبور بدهد دهانه رحم معمولاً مانع خوبی در برابر باکتری ها است. به استثنای زمان قاعدگی یعنی هنگامی که یک تخمک توسط تخمدان ها آزاد می شود. تخمک گذاری و یا در هنگام زایمان باکتری ها می توانند از میان دهانه رحم و در هنگام آمیزش جنسی وارد رحم شوند. برخلاف باکتری هایی که موجب بیماری های مقاربتی می شوند باکتری هایی که به طور طبیعی در ناحیه واژن یافت می شوند به ندرت موجب بروز مشکلات می شوند.

لوله های تخمک بر

جایی است که یک اسپرم می تواند یک تخمک را بارور کند.

تخمدان ها

تخمدان ها که تخمک ها را تولید و آزاد می کنند. در این مجرا اسپرم به طرف بالا و تخمک به طرف پایین حرکت می کند. نوزادان دختر با تعداد ۱ تا ۲ میلیون تخمک در تخمدان های خود متولد می شوند و پس از تولد هیچ تخمک دیگری تولید نمی شود.

نحوه لقاح و پیوند تخمک با اسپرم در زنان

کانالی که در میان دهانه رحم قرار دارد توسط غددی که از خود مخاط ترشح می کنند پوشیده شده است. این مخاط غلیظ بوده در برابر اسپرم ، مگر درست قبل از تخمک گذاری نفوذناپذیر است. در هنگام تخمک گذاری قوام این مخاط تغییر می کند تا اسپرم ها بتوانند از میان آنها شنا کرده و عمل لقاح بتواند اتفاق بیفتد. در این زمان غدد ترشح کننده مخاط می توانند اسپرم ها را برای مدت ۲ تا ۳ روز زنده نگهدارند. این اسپرم ها می توانند از میان بدنۀ رحم به بالا حرکت کرده به لوله های سپس تخمک بر رسیده تا یک تخمک را بارور کنند. بنابراین آمیزش کردن ۱ تا ۲ روز قبل از تخمک گذاری می تواند منجر به آبستن شود. در مورد برخی از زنان زمان بین عادت ماهیانه و تخمک گذاری از یک ماه به ماه دیگر متغیر است. به همین صورت حاملگی می تواند در طول یک سیکل قاعدگی زمان های متفاوتی اتفاق بیفتد.
بدنۀ رحم که به شدت عضلانی است می تواند کشیده شود تا با جنین در حال رشد تطبیق باید. دیواره های عضلانی آن در هنگام زایمان منقبض می شود تا بچه را از میان دهانه رحم و واژن به بیرون فشار دهد. در طول سال های تولید مثل بدنۀ رحم دو برابر دهانه رحم طول دارد اما بعد از یائسگی عکس این مطلب درست است.
در بخشی از سیکل تولید مثلی یک زن که معمولاً در حدود یک ماه طول می کشد پوشش داخلی بدنه رحم ( یا اندر و متریوم) ضخیم می شود. اگر فرد در طول آن سیکل حامله نشود بسیاری از بافت داخلی رحم می ریزد و خونریزی اتفاق می افتد و پیامد آن قاعدگی است.

دو لوله تخمک بر که هر کدام در حدود ۵ تا ۷/۵ سانتیمتر طول دارند از لبه های بالایی رحم به سمت تخمدان ها امتداد دارند این لوله ها به تخمدان ها وصل نیستند بلکه انتهای هر لوله به شکل قیف در می آید که زایده هایی انگشت مانند دارد به نام فیمبریا. هنگامی که یک تخمک از یک تخمدان رها می شود این زایده ها تخمک را به درون سوراخ ورودی لولۀ تخمک بر که نسبتاً بزرگ است هدایت می کنند درون لوله های تخمک بر به وسیله برجستگی هایی مو مانند و ظریف به نام مژه پوشیده می شوند. این مژه ها و عضلات موجود در دیواره لوله ها، تخمک را از میان لوله ها به سمت پایین و به طرف رحم می رانند. ممکن است تخمک به وسیله یک اسپرم در لولۀ تخمک بر لقاح یابد. تخمدان ها معمولاً به رنگ مروارید مستطیل شکل و تا حدودی کوچکتر از یک تخم مرغ هستند این تخمدان ها توسط رباط هایی به رحم می چسبند. تخمدان ها علاوه بر تولید هورمون های جنسی ماده (یعنی استروژن و پروژسترون و هورمونهای جنسی نر) تخمک ها را تولید و رها می کنند. سلول های تخمک در حال رشد به نام اووسیت درون حفره هایی پر از مایع به نام (فولیکل) شناور هستند که این فولیکل ها در دیواره تخمدان ها قرار دارند. هر فولیکل دارای یک اووسیت است.

آزاد شدن تخمک در زنان

هر بار چند عدد تخمک آزاد می شود؟

یک نوزاد دختر با سلول های تخمک (اووسیت) در تخمدان هایش متولد می شود. بین هفته های ۱۶ و ۲۰ حاملگی تخمدان های یک جنین ماده دارای ۶ تا ۷ میلیون عدد اووسیت است. بسیاری از این اووسیتها به تدریج تحلیل می روند و در حدود ۱ تا ۲ میلیون آنها در هنگام تولد وجود دارد. پس از تولد هیچ اووسیت جدیدی ایجاد نمی شود. در هنگام بلوغ فقط در حدود 300هزار یعنی خیلی بیشتر از آنچه که در تمام دورۀ زایندگی لازم است باقی می مانند. فقط درصد کوچکی از اووسیتهایی که بالغ نمی شوند از بین می روند. از بین رفتن اووسیتها در ۱۰ تا ۱۵ سال قبل از یائسگی به مراتب سریع تر اتفاق می افتد. همه آنها تا هنگام یائسگی از بین می روند. فقط در حدود ۴۰۰ تخمک در طول دوره تولید مثل یک زن رها می شوند. یعنی معمولاً یک تخمک در هر سیکل قاعدگی تا زمانی که تخمک رها شود درون فولیکل خود مخفی می ماند و در وسط تقسیم سلولی به حالت معلق باقی می ماند. بنابراین تخمک یکی از ماندگاترین سلول ها در بدن است. چون سلول تخمک نهفته نمی تواند فرایندهای معمول ترمیم سلولی را انجام دهد. بنابراین امکان آسیب دیدگی آن به موازات افزایش سن فرد افزایش می یابد. بنابراین وقتی که فرد در زندگی دیر بچه دار می شود احتمال اختلال کروموزومی یا ژنتیکی در او بیشتر می شود.

نشانه های بلوغ

بلوغ

تغییرات ظاهری که در هنگام بلوغ اتفاق می افتد به وسیله تغییرات در مقادیر هورمون هایی تنظیم می شود که توسط غده هپیوفیز تولید می شوند. یعنی هورمون LH و هورمون FSH در هنگام تولد مقادیر این هورمون ها بالا است. اما در ظرف چند ماه کاهش می یابند و تا هنگام بلوغ پایین باقی می مانند. در اوایل بلوغ مقادیر هورمون LH و FSH افزایش یافته و میزان تولید هورمون های جنسی را تحریک می کنند. مقادیر افزایش یافتۀ هورمون های جنسی موجب تغییرات ظاهری می شود. از قبیل بزرگ شدن پستان ها ، تخمدان ها، رحم و واژن. در حالت طبیعی این تغییرات که به ترتیب در دوران بلوغ اتفاق می افتند موجب بلوغ جنسی می شود. اولین تغییر بلوغ معمولاً ظاهر شدن پستان است. در دخترانی که در ایالات متحده زندگی می کنند این تغییر معمولاً در حدود سنین ۹ تا ۱۱ سالگی اتفاق می افتد. مدت کوتاهی بعد از آن موی ناحیه شرمگاهی و زیر بغل رشد می کنند. در ایالات متحده دختران به طور متوسط هنگامی که تقریباً ۱۳ ساله می شوند اولین قاعدگی خود را دارند شکل بدن دختر تغییر می کند و درصد چربی بدن افزایش می یابد. جهش رشدی که همراه با بلوغ است معمولاً حتی قبل از اینکه پستان ها شروع به ظاهر شدن کنند آغاز می شود. رشد نسبتاً در اوایل بلوغ (قبل از اینکه دوره های قاعدگی شروع) شوند سریع ترین میزان را داشته و در حدود ۱۲ سالگی به اوج خود می رسد. سپس رشد به طرز قابل ملاحظه ای آرام می شود و معمولاً در سنین بین ۱۴ تا ۱۶ سالگی متوقف می شود.

سیکل قاعدگی

هنگامی که حاملگی اتفاق نمی افتد بافت پوششی رحم اندومتریوم می ریزد و خونریزی رحم به درون مجرای واژن صورت می گیرد.
یک سیکل قاعدگی (از اولین روز خونریزی تا درست قبل از دوره قاعدگی) قبلی به طور طبیعی ۲۱ تا ۴۰ روز طول می کشد.
هورمون ها این سیکل را تنظیم می کنند.
تخمدان در میانۀ این سیکل یعنی در حدود روز ۱۵ یک تخمک آزاد می کند.
قاعدگی عبارت است از ریزش پوشش داخلی رحم(اندومتریوم) که همراه با خونریزی است. این پدیده تقریباً در سیکل های ماهیانه اتفاق می افتد. مگر در حاملگی و پس از یائسگی. قاعدگی مشخص کننده سال های فعالیت تولید مثلی در زندگی یک زن است که از شروع آن در هنگام بلوغ تا توقف آن در هنگام یائسگی را در بر می گیرد. طبق تعریف اولین روز خونریزی به عنوان آغاز هر سیکل قاعدگی محسوب می شود که این سیکل تا قبل از دوره قاعدگی بعدی به پایان می رسد. سیکل های قاعدگی از حدود ۲۱ تا ۴۰ روز دامنه دارد. فقط ۱۰ تا ۱۵ درصد زنان سیکل هایی دارند که دقیقاً ۲۸ روزه است. مدت زمان بین دوره های قاعدگی معمولاً در سال های پس از اولین قاعدگی و قبل از یائسگی طولانی ترین است.
سیکل قاعدگی به وسیله هورمون ها تنظیم می شود. یعنی هورمون LH و هورمون PSHکه توسط غده هیپوفیز ساخته می شوند و استروژن و پروژسترون که توسط تخمدان ها ساخته می شوند. این سیکل قاعدگی ۳ مرحله دارد. مرحله فولیکلی، مرحله تخمک گذاری و مرحله جسم زرد.

مرحله فولیکلی

از اولین روز خونریزی تا قبل از افزایش یافتن میزان هورمون LH طول می کشد. این افزایش در نتیجه آزاد شدن تخمک تخمک گذاری است. در این مرحله فولیکل های تخمدان رشد می کنند. طول مرحله فولیکلی متغیر است و متوسط آن در حدود ۱۳ روز است. این مرحله در پایان سال های فعالیت تولید مثلی و نزدیک به یائسگی کوتاه تر می شود. در آغاز مرحله فولیکلی پوشش داخلی رحم (اندومتریوم) به وسیله مایعات و مواد مغذی که برای تغذیه جنین طراحی شده اند ضخیم می شود. اگر هیچ تخمکی بارور نشده است مقادیر استروژن و پروژسترون کاهش یافته بافت داخلی رحم می ریزد و خونریزی قاعدگی اتفاق می افتد. خونریزی قاعدگی بین ۳ تا ۷ روز و به طور متوسط ۵ روز طول می کشد. خونی که در طول یک سیکل از دست می رود بین 14 تا حدود ۳۰۰ سانتیمتر مكعب و به طور متوسط حدود ۱۳۰ سانتی متر مکعب است. یک پنبه یا نوار بهداشتی بستگی به نوعی که وجود دارد می تواند حدود ۳۰ سانتی متر مکعب خون را در خود نگه دارد. خون قاعدگی برخلاف خونی که در نتیجه زخم ایجاد می شود معمولاً لخته نمی شود، مگر اینکه خونریزی خیلی شدید باشد.

تخمک گذاری

در طول اولین بخش از مرحله فولیکلی غدۀ هپیوفیز تا حدودی تولید هورمون FSH خود را افزایش می دهد. سپس این هورمون رشد تعداد ۳ تا ۳۰ عدد فولیکل را تحریک می کند. که هر کدام دارای یک تخمک هستند با پیشرفت این مرحله و به موازات اینکه مقدار این هورمون کاهش می یابد. فقط یکی از این فولیکل ها یعنی فولیکل غالب به رشد خود ادامه می دهد. به زودی این فولیکل شروع به تولید استروژن کرده و فولیکل های تحریک شده دیگر تحلیل می روند.

مرحله تخمک گذاری

با افزایش یافتن هورمون LH و به مقدار کمتر هر هورمون FSH شروع می شود. هورمون LH فولیکل غالب را تحریک می کند تا از سطح تخمدان بیرون زده و سرانجام پاره شود و یک تخمک را آزاد کند نقش افزایش هورمون FSH معلوم نیست. مرحله تخمک گذاری با آزاد شدن تخمک و معمولاً ۳۶ ساعت پس از افزایش در میزان هورمون LH در حدود ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از آنکه تخمک رها می شود. این افزایش در هورمون LH خاتمه می یابد می تواند با اندازه گیری میزان هورمون LH در ادرار تشخیص داده شود. تخمک می تواند فقط برای یک مدت زمان کوتاه (تا حدود ۱۲ ساعت) پس از آزاد شدن بارور شود. باروری تخمک هنگامی که اسپرم در مجرای تولید مثل و قبل از اینکه تخمک آزاد می شود حاضر باشد با احتمال بیشتری صورت بگیرد.
آیا میدانید؟
- اولین دوره قاعدگی معمولاً در حدود ۲دو سال و نیم پس از ظاهر شدن پستان ها اتفاق می افتد.
- نزدیک به زمان تخمک گذاری به طور طبیعی برخی از زنان دردی را در یک طرف ناحیه پایینی شکم احساس می کنند.
نزدیک به زمان تخمک گذاری برخی از زنان درد مبهمی را در یک طرف ناحیه پایینی شکم احساس می کنند. این درد را درد میان دوره ای می نامند. این درد امکان دارد که برای چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد. درد در همان طرف که تخمدان تخمک را آزاد می کند احساس می شود. اما علت دقیق این درد معلوم نیست. این درد ممکن است قبل و یا بعد از پاره شدن فولیکل باشد و نیز ممکن است در هیچ کدام از سیکل ها اتفاق نیفتد. آزاد شدن تخمک بین دو تخمدان به نوبت انجام نمی شود و ظاهراً به صورت تصادفی است. اگر یک تخمدان برداشته شود تخمدانی که باقی می ماند هر ماه یک تخمک آزاد می کند.

نشانه های آزاد شدن تخمک

مرحله جسم زرد

به دنبال مرحلۀ تخمک گذاری است. این مرحله در حدود ۱۴ روز طول می کشد، مگر اینکه لقاح تخمک صورت بگیرد و تا قبل از دوره قاعدگی بعدی خاتمه می یابد. در مرحله زرد فولیکلی که پاره شده پس از آزادکردن تخمک بسته می شود و ساختاری به نام جسم زرد را تشکیل می دهد که این ساختار مقادیر رو به افزایش هورمون پروژسترون را تولید می کند. وظیفه جسم زرد آماده کردن رحم در صورتی است که باروری تخمک اتفاق بیفتد. پروژسترونی که توسط جسم زرد تولید شده است موجب ضخیم شدن پوشش داخلی رحم می شود که از مایعات و مواد مغذی و به منظور تدارک دیدن جهت جنین احتمالی پر شده است. پروژسترون باعث غلیظ شدن مخاط شده و بدین ترتیب احتمال ورود اسپرم یا باکتری ها را به داخل رحم ضعیف می کند. همچنین پروژسترون باعث می شود تا درجه حرارت بدن در طول مرحلۀ جسم زرد نسبتاً افزایش یافته و تا یک دوره قاعدگی دیگر که شروع می شود همچنان بالا باقی بماند. از این افزایش در درجه حرارت می توان برای حدس زدن اینکه آیا تخمک گذاری اتفاق افتاده است یا نه استفاده کرد. در دومین بخش از مرحله جسم زرد مقدار استروژن افزایش می یابد و همچنین موجب تحریک بافت داخلی رحم می شود تا ضخیم گردد. در پاسخ به افزایش مقادیر استروژن و پروژسترون مجاری شیر در پستان ها تعدادشان زیاد می شود. در نتیجه پستان ها ممکن است متورم و سفت شوند. اگر تخمک بارور نشود جسم زرد پس از ۱۴ روز از بین می رود و یک سیکل قاعدگی جدید آغاز می شود. اگر تخمک بارور شود سلول های اطراف جنین که در حال بزرگ شدن است شروع به تولید کردن هورمونی می کنند به نام گونادتروپین جفت انسان. این هورمون موجب برقراری جسم زرد می شود تا تولید پروژسترون ادامه یابد تا زمانی که جنین در حال رشد بتواند هورمون های خودش را تولید کند. آزمایش های حاملگی براساس تشخیص دادن افزایش میزان هورمون HCG است.

بارداری در سن بالا

اثرات بالا رفتن سن بر روی باروری

نزدیک به یائسگی تغییراتی در اندام های تناسلی به سرعت رخ می دهد. سیکل های قاعدگی متوقف شده و تخمدان ها تولید استروژن را متوقف می کنند. پس از یائسگی بافت های لب کوچک،کلیتوریس، واژن و پیشابراه نازک می شوند (آتروفی) میشوند. این نازک شدگی می تواند باعث تحریک مزمن خشکی و خروج مایعات از واژن شود. عفونت های واژن بیشتر احتمال بروز می یابند. همچنین پس از یائسگی رحم، لوله های تخمک بر و تخمدان ها کوچکتر می شوند، همراه با پیری کاهشی در مقدار عضله و بافت همبندی به وجود می آید که این مسئله شامل عضله ها، رباط ها و بافت های دیگری می شود که واژن و راست روده را نگه می دارند. در نتیجه این اندام ها ممکن است بیفتند یا بیرون بزنند. پرولاپس پیدا کنند و گاهی اوقات موجب اختلال در ادرار کردن از دست دادن کنترل روی ادرار یا حرکات روده ای یا درد در هنگام آمیزش جنسی شوند.
پس از یائسگی تخمدان ها به تولید کردن هورمون جنس نر ادامه می دهند و این امر به حفظ میل جنسی کمک کرده تحلیل رفتن بافت عضله ای را کند و در بروز یافتن حس شادابی مشارکت می کند.

بارداری در سن بالا

چون استروژن کمتری برای تحریک کردن مجاری شیر وجود دارد. بنابراین پستان ها از نظر اندازه کوچک شده و می افتند. بافت همبندی که پستان را محافظت می کند نیز کاهش می یابد و موجب افتادگی پستان ها می شود. بافت رشته ای موجود در پستان ها جای خود را به چربی می دهد و پستانها را شل می کند.
علی رغم وجود این تغییرات بسیاری از زنان پس از یائسگی از آمیزش جنسی لذت بیشتری می برند. احتمالاً به خاطر این که دیگر آنها قادر به حامله شدن نیستند. علاوه بر اینکه پس از یائسگی تخمدان ها به تولید کردن هورمون های جنسی نر ادامه می دهند. هورمون های جنسی نر به برقراری تمایل جنسی کمک می کند. تحلیل رفتن عضلانی را کُند می کند و در حس کلی شادابی مشارکت می نماید.

برچسب ها:

نام :

ایمیل :

توضیحات :

مراحل تخمک گذاری و چگونگی باردار شدن و تولید مثل در زنان

شناخت کامل دستگاه تولید مثل در زنان

اندام های تناسلی خارجی در زنان

ناحیه شرمگاهی

لب بزرگ

لب کوچک

میاندوراه

پرده بکارت

کلیتوریس

اندام های تناسلی داخلی در زنان

واژن

رحم

لوله های تخمک بر

تخمدان ها

نحوه لقاح و پیوند تخمک با اسپرم در زنان

هر بار چند عدد تخمک آزاد می شود؟

بلوغ

سیکل قاعدگی

مرحله فولیکلی

مرحله تخمک گذاری

مرحله جسم زرد

اثرات بالا رفتن سن بر روی باروری

زنان و زایمان

بیماری ها و درمان

مسائل جنسی

پکیج جنسی آقایان

پکیج جنسی بانوان

کودکان و نوزادان

کودکان و نوزادان

باروری و رفع نازایی

انگیزشی

بیماری های جنسی

اختلالات جنسی

عفونت زنان

ّبیماری های مقاربتی

زگیل تناسلی

تبخال تناسلی